Leo Nikolayevich Tolstoj - een van de bekendsteRussische schrijvers. Zijn beroemdste romans zijn Anna Karenina, Voskresenie, War and Peace en de trilogie Childhood, Adolescence, Youth. Veel van de werken van de grote schrijver zijn gefilmd, dus in onze tijd hebben we niet alleen de mogelijkheid om te lezen, maar ook om persoonlijk de helden van romans te zien. Een van de gescreende boeken staat vol met interessante evenementen, trilogie 'Jeugd, adolescentie, adolescentie'. De korte inhoud van de roman zal helpen om de problemen van het werk beter te begrijpen. Misschien komt iemand in de verleiding om de roman volledig te lezen.
Leo Nikolayevich schreef zijn roman vijf jaar lang. Het werk "Childhood, adolescence, youth" vertelt over het leven van de jongen in verschillende periodes van zijn leven. Het boek beschrijft ervaringen, eerste liefde, wrok, evenals gevoelens van onrechtvaardigheid die veel jongens ervaren tijdens hun jeugd. In dit artikel zullen we het hebben over de trilogie die Leo Tolstoj schreef. "Jeugd, jeugd, jeugd" - een werk dat niemand onverschillig zal laten.
De roman begint met een beschrijving van Nikolenka Irten'eva,die enige tijd geleden 10 jaar oud werd. Karl Ivanovich, de leraar, leidt hem en zijn broer naar zijn ouders. Николенька houdt heel veel van de ouders. De vader kondigt de jongens aan dat hij ze meeneemt naar Moskou. Kinderen zijn boos op zo'n beslissing van de vader, Nikolenka woont graag in het dorp, om te communiceren met Katenka, zijn eerste liefde, en op jacht te gaan, en hij wil ook geen afstand doen van zijn moeder. Al een half jaar woont Nikolenka bij de grootmoeder. Op haar verjaardag leest hij haar gedichten voor.
Al snel beseft de held dat hij verliefd is op Sonechka, metdie hij onlangs heeft ontmoet, en herkent in deze Volodya. Plots krijgt zijn vader een brief van het dorp waarin staat dat Nicholas 'moeder ziek is en vraagt hen om te komen. Ze komen en bidden voor haar gezondheid, maar het is allemaal nutteloos. Na een tijdje werd Nikolenka achtergelaten zonder moeder. Dit liet een diep spoor na in zijn ziel, omdat zijn jeugd voorbij was.
Het tweede deel van de roman "Jeugd, adolescentie,jeugd "beschrijft de gebeurtenissen die plaatsvonden nadat Nikolenka met zijn broer en vader naar Moskou verhuisde. Hij voelt een verandering in zichzelf en in zijn relatie met de wereld om hem heen. Nicholas kan zich nu inleven en sympathiseren. De jongen begrijpt hoe zijn grootmoeder, die haar dochter heeft verloren, lijdt.
Nicholas gaat dieper in zichzelf en gelooft dathij is lelijk en niet waardig van geluk. Hij benijdt zijn knappe broer. Grootmoeder Nykolenki meldde dat de kinderen met buskruit speelden, hoewel het slechts een voorsprong was. Ze is er zeker van dat Carl oud is en niet voor kinderen zorgt, dus verandert ze de tutor. Kinderen kunnen moeilijk van hun leraar scheiden. Maar de nieuwe leraar Frans houdt niet van Nikolenka. De jongen laat zich durven. Om een of andere vreemde reden probeert Nikolenka met de sleutel het portfolio van haar vader te openen en breekt tegelijkertijd de sleutel. Hij denkt dat iedereen tegen hem is, dus slaat hij een tutor en zweert bij zijn vader en broer. Ze sluiten het in de kast en beloven dat ze het met staven zullen kerven. De jongen voelt zich erg eenzaam en vernederd. Wanneer het wordt vrijgegeven, vraagt hij om vergeving van zijn vader. Nicholas begint stuiptrekkingen, die iedereen in shock brengt. Na twaalf uur geslapen voelt de jongen zich beter en is blij dat iedereen zich zorgen om hem maakt.
Na een tijdje broeder Nicholas, Volodya,komt de universiteit binnen. Al snel sterven ze een grootmoeder, het hele gezin ervaart ernstig verlies. Nicholas kan geen mensen begrijpen die vloeken vanwege de erfenis van haar grootmoeder. Hij merkt ook op hoe zijn vader ouder is geworden en concludeert dat mensen met de jaren kalmer en zachter worden.
Wanneer er enkele maanden zijn voordat hij de universiteit betreedt, begint Nikolenka zich intensief voor te bereiden. Hij ontmoet Dmitry Nekhlyudov, de kennis van Volodya aan de universiteit, en ze worden vrienden.
De roman "Childhood, adolescence, youth" in de derdeeen deel vertelt over de tijd dat Nikolenka zich blijft voorbereiden op het invoeren van de universiteit aan de Faculteit der Wiskunde. Hij is op zoek naar zijn bestemming in het leven. Al snel komt de jongeman de universiteit binnen en de vader geeft hem een koets met koetsier. Nicholas voelt zich een volwassene en probeert een pijp te ontsteken. Hij begint zich ziek te voelen. Hij praat over deze zaak met Nekhlyudov, die hem op zijn beurt vertelt over de gevaren van roken. Maar de jongeman wil Volodya en zijn vriend Dubkov imiteren, die roken, kaarten spelen en praten over hun liefdesaffaires. Nicholas gaat naar een restaurant waar ze champagne drinkt. Hij heeft een conflict met Kolpikov. Nekhlyudov stelt hem gerust.
Nikolai besluit om naar het dorp te gaan om te bezoekenhet graf van zijn moeder. Hij herinnert zijn jeugd en denkt na over de toekomst. Zijn vader zal opnieuw trouwen, maar Nikolai en Vladimir keuren zijn keuze niet goed. Al snel begint de vader het erg slecht met zijn vrouw te vinden.
Nikolai studeert aan de universiteit en maakt er kennis meeveel mensen wiens zin van het leven alleen maar is om van te genieten. Nekhlyudov probeert met Nicholas te redeneren, maar de laatste geeft toe aan de meerderheidsopinie. Uiteindelijk mislukt Nicholas de examens en Dmitry beschouwt troost als een belediging.
Op een avond vindt Nicholas zijn aantekenboekjeregels voor zichzelf, die hij lang geleden schreef. Hij bekeert zich en huilt, en begint later voor zichzelf een nieuw notitieboekje te schrijven met regels waarop hij van plan is zijn hele leven te leven zonder zijn principes te veranderen.
Vandaag hebben we gesproken over de inhoud van het werk,die werd geschreven door Leo Tolstoy. "Childhood, adolescence, youth" - een roman met een diepe betekenis. Na het lezen van de korte inhoud kan elke lezer bepaalde conclusies trekken, ondanks het feit dat hij het niet volledig heeft gelezen. De roman 'Kindertijd, adolescentie, adolescentie' leert ons om ons niet te beperken tot onze ervaringen, maar om te kunnen meevoelen en inleven in andere mensen.
</ p>>
