Peter I op de rechteroever van de Yauza-rivier vestigde zichzeemansdorp. Dit feit gaf ook de naam van de straat, die parallel aan de rivier ligt. En sinds Catherine II daar woonde, oude zeelieden, begon het huis zeeman te heten. De inwoners van de stad probeerden de vrede van de bejaarde burgers te beschermen en kwamen rustig voorbij het armenhuis. Dus de naam van de straat is nog een woord toegevoegd. En nu begon het Sailor's Silence te heten. Later was er een gevangenis bekend als de "Sailor's Silence".
De gevangenis "Matrosskaya Tishina" heeft zijn geschiedenis met1775. Dan, door het decreet van Catharina II op de plaats waar het detentiecentrum is vandaag de dag, werd het huis geopend onder de bescherming van de Vennootschap aan goede doelen "prederzostnyh". Zoals gebruikelijk in Russische gevangenissen, en later, de Orthodoxe Kerk, "All Who Sorrow" werd ingewijd in 1850, in dit gebouw, en in de twintigste eeuw verscheen er klokkentoren.
Huis voor "prereszostnyh" in zijn origineelstaat bestond relatief kort. In 1870 werd het omgedoopt tot de Moscow Correctional Prison. De nieuwe instelling is ontworpen voor 150 vrouwen en 300 mannen. Het doel van de gevangenis werd verklaard: "een bekende handel in handen geven van dit gepeupel." Afval werd op zijn beurt als gevangenen beschouwd - kleine criminelen, dieven, oplichters.
Geleidelijk aan breidde het gebied van de penitentiaire inrichting zich uit. In 1912 werd de architect BA Alberti ontworpen en nieuwe gevangenisgebouwen gebouwd. En tegen 1917 was de instelling geruïneerd.
In 1918 kreeg de gevangenis opnieuw een soort vanReformatie. In de instelling, op basis van de reeds bestaande correctionele instelling, werd de Reformator opgericht door de Centrale Bestrijdende Afdeling van de NKJU. Hij was een soort corrigerende instelling met een medische en pedagogische voorkeur. Erbij betrokken, training, heropvoeding en voorbereiding op werkdagen van jongeren van 17 tot 21 jaar. De reformator heeft echter korte tijd gefunctioneerd. In 11 maanden, in 1919, hield hij op te bestaan.
Zoals blijkt uit de historische gegevens, geschiedenisDe gevangenis "Matrosskaya Tishina" zelf begon aan het einde van 1946. Op de site van het huidige detentiecentrum was de Kozhevnichesky-kolonie. Sinds 1945 werd de kinderkolonie getransformeerd, op basis daarvan werd gevangenis nr. 14 opgericht onder het ministerie van binnenlandse zaken in Moskou.
Vanaf 1947, op het grondgebied vaner waren twee regiovoorwerpen, respectievelijk het eerste en tweede gebouw. De gevangenis "Matrosskaya Tishina" kon gelijktijdig meer dan 2000 gevangenen accepteren. Bovendien waren er op het grondgebied van de inrichting ook bedrijfsgebouwen:
Voor wandelingen werden gevangenen uitgerustSpeciale locaties op het grondgebied van de jachthaven. De binnenplaats was een soort cirkel, omringd door een houten omheining rond de omtrek. Beveiliging op de torens en buiten werd uitgevoerd door militairen van de interne troepen van Moskou uit de Bogorodskaya-divisie.
Iets later, in 1949, werd de derde gebouwdhuisvesting voor de inhoud van gevangenen. Hij had de status van een speciale gevangenis, en had een eigen ingang (uit het psychiatrisch ziekenhuis nummer 3), evenals hun superieuren en individuele bescherming. Bij voorkeur daarin opgesloten in afwachting tribunaal Nazi veroordeelde criminelen en lopen in de Special Technical ministerie van Binnenlandse Zaken Bureau (uitvinders, ontwerpers en ingenieurs). De mensen in de gevangenis werden "cowboy kantoren" genoemd. Detail leven in een van deze "sharashek" kundig beschreef in zijn boek "The First Circle," Alexander Solzjenitsyn Isaakievich.
Sinds het begin van 1950, gedurende twee jaar,de administratieve gebouwen van de gevangenis werden bekeerd. De eerste en tweede objecten van het regime werden aangevuld met de 4e en 5e verdieping en lopen op binnenplaatsen. Tot nu toe liepen er veroordeelden op het grondgebied van deze werven, gelegen op de daken van gebouwen.
Tijdens de vroege jaren 50 van de vorige eeuwadministratieve beslissingen om dergelijke vestigingen in stad en regio te verdelen, maakten de uitbreiding van Gevangenis nr. 14 noodzakelijk. In verband hiermee werd het omgedoopt tot Gevangenis Nr. 1, beter bekend onder het volk als de gevangenis "Matrosskaya Tishina".
Na Beria's dood, L.P., sinds 1953 in Corps No. 3 hebben jeugdige delinquenten hun straf gediend. De penitentiaire dienst was bezig met de opleiding van adolescenten (veroordeelden hadden de mogelijkheid om middelbaar onderwijs te volgen), werk - minderjarige gevangenen, werkend in werkplaatsen in de gevangenis, enveloppen, kerstspeelgoed en andere consumptiegoederen. Verdiend geld kan aan hun eigen behoeften worden besteed, door in de stal beschikbare goederen te kopen. De kindergevangenis duurde tot 1997. Nadat besloten was om de reconstructie en reparatie van het derde gebouw uit te voeren. En sinds 1999 werd hij een tuberculose-afdeling in het gevangenisziekenhuis.
Hetzelfde ziekenhuis voor gevangenen wasgerepareerde en gereconstrueerde gebouwen van de voormalige woningvoorraad van gevangenispersoneel. De instelling dient niet alleen de 'Matrosskaya Tishina', maar ook alle onderzoekende isolatoren van de stad Moskou. Het ziekenhuis heeft ongeveer 706 ziekenhuisbedden (bedden).
De laatste decennia op het grondgebied van "Matrosskaya Tishina" worden voortdurend verschillende bouw- en reparatiewerkzaamheden uitgevoerd:
Volgens het management van de penitentiaire instantie wordt voortdurend gewerkt aan het in goede staat houden van de gebouwen van de instelling. Vandaag heeft de gevangenis "Matrosskaya Tishina" 7 gebouwen.
Officieel is de datum van oprichting van SIZO nr. 1 1September 1985. Op basis van het bevel van het ministerie van Binnenlandse Zaken van de USSR, werd de onderzoeksisolatie afdeling nr. 1 opgericht op basis van het zevende regime gevangenisgebouw. De mensen kennen deze instelling al lang als "Sailor's Silence". Adres: Moskou, Matrosskaya Tishina-straat, huis 18. Gelegen in het oostelijke administratieve district van de hoofdstad. De totale oppervlakte van de instelling is 41.438 vierkante meter. m.
Aanvankelijk, de gevangenisgrens, die konhouden SIZO, niet meer dan 200 mensen. De SIZO was bedoeld om te isoleren voor de duur van het uitvoeren van onderzoeksacties en gerechtelijke procedures van personen voor wie het noodzakelijk was om strikte toezichtmaatregelen te nemen.
Maar helaas worden de normen eigenlijk niet gehaald. Volgens officiële gegevens is SIZO nr. 1 ontworpen voor mensen van 2013, maar de werkelijke inhoud overschrijdt dit cijfer met 21,3% en is 2.441 personen.
Voor vandaag, het hebben van een reeks namen voor iedereenSinds zijn bestaan is de oprichting van de penitentiaire dienst omgedoopt tot de federale openbare instelling "Onderzoeksisolator nr. 1 van de FSIN van Rusland" (afgekort als PKU SIZO-1 van de Federale Penitentiaire Dienst van Rusland).
Naast SIZO 1 heeft Moskou zeven extra detentiefaciliteiten. Onder hen niet minder bekende "Butyrka" en "Lefortovo".
Het is niet verrassend dat de locatie van een van dede beroemdste gevangenissen in Rusland waren Moskou. "Matrosskaya Tishina" is een strikt regime-object. Voor de volledige periode van zijn functioneren, is het officieel slechts bekend over drie gevallen van een succesvolle ontsnapping:
Lijst met bekende gevangenen die zijn overkomenom tijd te geven in "Matrosskaya Tishina", is groot genoeg. Onder hen zijn Sovjet politici Yanaev GI en Yazov DT, zakenlieden Lebedev PL en Khodorkovsky MB, Mavrodi SP en vele anderen.
Vandaag is de gevangenis "Matrosskaya Tishina" voorwaardelijkstaat open voor vertegenwoordigers van de media en verschillende publieke organisaties. Periodiek zijn er een aantal excursies, bedoeld om de manier van leven en de omstandigheden van detentie te tonen.
Natuurlijk tijdens dergelijke evenemententonen de bezoekers de beste camera, vrije tijd en ga zo maar door. In tegenstelling tot deze, van tijd tot tijd in de media zijn er berichten over schending van de rechten van gevangenen, niet-naleving van de regels van de detentie, hongerstakingen, rellen, ontsnappingspogingen, dood en andere onplezierige momenten die ons in staat stellen om te oordelen dat het niet zo soepel in de gevangenis nummer 1. En deze nadelen waargenomen niet alleen door de inhoud van de gevangenen. Dus, ongeveer een jaar geleden, was er een informatie die de Federale Penitentiary Dienst personeel vermindering van de werknemers heeft geleid tot een aanzienlijke vermindering van hun. Dit heeft geleid tot de opkomst van de angst van de kant van de gevangenis Wardens nummer 1. Zoals erkend door het personeel van de gevangenis dienst, als gevolg van inkrimping van de bewakers werk was gewoon te gevaarlijk.
In dergelijke omstandigheden wordt duidelijk dat meer dan een jaar zal worden besteed aan het brengen van de staat van Russische gevangenissen naar internationale normen.
</ p>>
