Nuttige eigenschappen van sorrel zijn beschreven intijden van oude Griekse genezers, evenals oude Slavische medische instellingen. Deze plant van de boekweitfamilie op ons grondgebied groeit bijna overal: op bosopeningen, overstromingsweiden, langs wegen. Het is te vinden in bijna elke moestuin of landhuis. Nuttige eigenschappen van sorrel zijn inherent aan de hele plant: zijn wortels, bladeren, stengels, zaden en bloemen. De populaire naam is zuur, hoewel dit onjuist is. Het groeit tot 1,5 meter, de stengel van de plant is rechtopstaand, de wortelstok is meerkoppig. De onderste bladeren zijn breed en de bovenste bladeren smal. De wortel is krachtig, enigszins vertakt. Bloemen zijn groen en klein.
Nuttige eigenschappen van sorrel zijn te wijten aanstoffen die zij bevatten. In de bladeren hebben flavonoïden, rutine en hyperoside met P-vitamineactiviteit, kalium, fosfor, ijzer, mangaan, koper, fluor, molybdeen, strontium, nikkel, arseen, ascorbinezuur. De wortels zijn rijk aan mineralen. Ze bevatten emodin hrizafanol (antrachinon componenten), tanninen, rumitsin, flavonoïden en nepodin nepozid. Alle delen van de plant appelzuur, citroenzuur, cafeïne zuur en oxaalzuur. Bijzondere aandacht moet paard zuring zijn, de genezende eigenschappen ervan worden beschouwd als de sterkste te zijn, omdat het een groot deel van vitamine C en essentiële oliën bevatten.
Voor medicinale doeleinden worden gras en wortels gebruikt,verzameld in de herfst. In de traditionele geneeskunde worden de nuttige eigenschappen van zuring gebruikt om hypertensie van de eerste en tweede fase te bestrijden. In kleine doses heeft het een samentrekkend effect en in grote doses is het laxerend. Het wordt voorgeschreven voor spastische colitis (chronisch), om ontlasting in de fissuren van de anus, aambeien te verlichten, om constipatie door intestinale atonie te voorkomen. In preparaten voor de bestrijding van ulceratieve stomatitis, scheurbuik, gingivitis, sorrel is toegevoegd (de medicinale eigenschappen van deze plant zijn ook nuttig in deze gevallen).
In de volksgeneeskunde wordt deze plant gebruiktveel breder. Het wordt aanbevolen voor schurft, als een protivoglistnogo en samentrekkend voor diarree. Afkooksel van de wortels van zuring wordt gebruikt om huidaandoeningen, huiduitslag, onkruid, zweren, als wondgenezende voorbereiding te bestrijden. De effectiviteit voor de behandeling van bloedige en kinderachtige diarree is groot. Daarnaast wordt afkooksel van de wortel gebruikt voor irritatie van het strottenhoofd, keel, catarre van de bovenste luchtwegen, loopneus, hoesten, voorkant.
De infusie van zaden wordt gebruikt als eenantiseptische en ontstekingsremmende middelen. Bovendien wordt aangenomen dat preparaten van sorrel een bloedherstellend effect hebben. Met diathese en tuberculose kan het ook als een helende stof worden gebruikt. Er zijn studies die suggereren dat zuring voorbereidingen bijdragen aan de behandeling van blaas papillomatosis, bloedarmoede, nierziekten, alcohol, pellagra, tumoren (met inbegrip van kwaadaardige), syfilis, nicotinezuur deficiëntie. Tibetan genezers gebruikt zuring winderigheid, polyartritis, oedeem, vochtophoping in de buikholte.
Er zijn contra-indicaties voor hem, in het geval vanovermatig gebruik van sorptie kan een schending van de uitwisseling van mineralen in het lichaam zijn, jicht, urolithiasis verergeren. Gebruik geen medicijnen en tijdens de zwangerschap.
</ p>>
