Intolerantie voor melk- of lactasedeficiëntie was 5000 jaar geleden bekend.
Deze ziekte is genetisch bepaald en vandaag is het gen met succes geïdentificeerd, wat verantwoordelijk is voor de vorming van deze pathologie.
Het ontstond voor het eerst in Noord-Europa, waar momenteel een groot aantal kinderen met lactasedeficiëntie wordt waargenomen.
Intolerantie voor melk is zekerpathogenetisch mechanisme. Als het erfelijke defect van het gen dat verantwoordelijk is voor het splitsen van lactose (het kan afwezig zijn of niet-functioneel zijn), wordt de melk die tijdens het voeden van de baby wordt afgegeven eenvoudigweg niet gesplitst, meer in het bijzonder, lactose wordt niet gesplitst. Als gevolg hiervan stagneert dit product in de darmen en veroorzaakt het fermentatie.
Dat is hoe alle onaangename symptomen beginnende jongen. De buik is gezwollen, de baby is rusteloos. Je kunt een sterke winderigheid en gerommel waarnemen. Met de volgende portie melk worden de symptomen ernstiger, en dit duurt totdat de moeder het kind naar de dokter brengt.
Intolerantie voor melk kan heel vaakkomen voor bij premature pasgeborenen. Het punt is dat alleen bij de volwassen foetus op het moment van de geboorte er een voldoende concentratie aan enzym is voor het splijten van melk, wat niet gezegd kan worden over baby's die vóór de menstruatie zijn geboren. Deze aandoening heeft in de neonatologie de naam van voorbijgaande lactasedeficiëntie gekregen, die al enige tijd verstrijkt. Het kind begint opnieuw hongerig te zuigen, wordt kalm en slaapt veel.
Tot op heden is er een idee van een secundaireintolerantie voor melk. Deze ziekte is geassocieerd met ontstekingsverschijnselen in de darmwand, waardoor lactose niet in voldoende hoeveelheid vrijkomt. Meestal is dit proces te vinden bij oudere kinderen en volwassenen. Sommigen consumeren, zelfs na het elimineren van de oorzaak van de ziekte, geen melk, uit angst dat de symptomen terugkeren.
Veel mensen verwarren het enzymdeficiëntie meteen specifieke reactie van het lichaam op melk. De allergie voor melk bij kinderen wordt in 20% van de gevallen gediagnosticeerd en dit is een reactie op het eiwit van koemelk. De ziekte begint op 2-3 maanden oud, voornamelijk door huidverschijnselen.
Als je je moeder zo'n kind vraagt, zal ze je vertellen dat ongeveer een maand geleden de baby werd overgezet naar kunstmatige voeding met niet-aangepaste mengsels.
Als het kind allergisch is voor melk, symptomenenteritis of colitis, de moeder zal dit pas na 2-3 dagen te weten komen vanaf het moment dat koeienmelk wordt gebruikt. Het kind heeft frequente regurgitatie, een ontlasting met veel slijm, aanstootgevend, kan een groenachtige tint krijgen. De buik is opgezwollen, de baby is rusteloos, huilt, slaapt niet, eet praktisch niet. Bij de verwijzing naar een specialist worden deze kinderen gediagnosticeerd met hypotrofie, verzwakte spierspanning, inactiviteit. Op de huid zijn er kenmerkende uitbarstingen (diathese), die dan beginnen te "nat" worden en korst worden. Dit levert veel ongemak op voor de baby.
De ziekte heeft veel overeenkomsten met coeliakie, het begint pas veel eerder. Bij de studie van bloed bij een kind kan er bloedarmoede en leukocytose zijn. Wanneer radiografie wordt gediagnosticeerd met osteoporose.
Een groot positief punt is dat dergelijke baby's beter genezen zijn dan bij coeliakie. Na een aantal jaren dieet zonder koeienproteïne, kan de baby weer melk consumeren.
Dergelijke kinderen krijgen speciale hypoallergene mengsels op basis van sojahydrolysaat of borstvoeding. De conditie van de baby is al verbeterd op de 10e dag van de juiste voeding.
Samenvattend wil ik opmerken dat de juiste voeding van het kind in het eerste jaar van zijn leven de basis is voor een goede gezondheid!
</ p>>
